Ik voelde me na het lezen van Hof van doorns en rozen wat verward. Na een veelbelovend begin vond ik het eerste stuk van het boek traag en lastig door te komen. Ik vloog echter weer door het laatste gedeelte heen, zo goed vond ik het. Door mijn gemixte gevoelens stelde ik het lezen van Hof van mist en woede dan ook uit, ook omdat het zo'n dik boek is. Volgens mijn zus was dit deel beter dan het eerste, dus heb ik het toch maar opgepakt. En in eerste instantie had ik daar al snel spijt van. Ook Hof van mist en woede vond ik weer zo traag in het begin, maar ik heb doorgezet..
Hof van mist en woede is het vervolg op Hof van doorns en rozen en voorloper van het inmiddels al verschenen Hof van vleugels en verwoesting. Het heeft even geduurd voordat ik toekwam aan dit boek, met zijn 600 bladzijden is het er niet één die je even snel tussendoor leest. In Hof van mist en woede is Feyre met Tamlin teruggekeerd naar het Lentehof en probeert ze de verschrikkingen te verwerken die ze heeft meegemaakt in Onder de berg. Dit gaat haar niet al te best af, ze heeft het gevoel dat haar ziel gebroken is en ze niet weet hoe ze de stukjes weer aan elkaar moet lijmen. Ook moet ze wennen aan haar nieuwe Elfide lichaam met bijbehorende krachten die ze heeft gekregen nadat ze opnieuw is Gemaakt. Tamlin probeert haar te beschermen door haar overal buiten te houden en te benadrukken dat ze vooral moet uitrusten. Op haar huwelijksdag komt Rhysand, Opperheer van het Nachthof, haar voor de eerste keer opeisen in navolging van de deal die Feyre met hem heeft gesloten in Onder de berg. Dit is het begin van verstrekkende veranderingen in Feyres leven, het zal meer dan ooit nodig zijn dat ze haar nieuwe krachten leert beheersen om een nieuw soort kwaad te bestrijden.
Net als met het eerste deel had ik ook met Hof van mist en woede moeite met het eerste deel van het boek. Ik heb zelfs overwogen om er mee te stoppen, zo traag vond ik het begin. Achteraf ben ik blij dat ik heb doorgezet, want het tweede deel maakt alles goed. De wereld die Sarah J. Maas heeft geschapen is zo uitgebreid en zo gedetailleerd dat ik bijna zou geloven dat het echt ergens in de wereld bestaat. Een nieuwe bedreiging voor Prythian en de mensenwereld dient zich aan en dit geeft Feyre weer een doel in haar leven: het beschermen van haar oude en haar nieuwe volk. In dit boek wordt een hoop op zijn kop gezet; Tamlin is misschien niet hoe ik dacht dat hij was en Rhysand is misschien niet de wrede Opperheer uit het eerste deel. Feyre zelf maakt de meeste ontwikkeling door. Na een wreed en armoedig leven vol verantwoordelijkheid voelde ze zich op haar plek aan het hof van Tamlin waar het haar aan niets ontbrak en iemand anders eens de verantwoordelijkheid op zich nam. Ook na de vreselijke dingen die ze heeft moeten doen om Amarantha te verslaan lijkt het Lentehof de juiste plek om te herstellen. Rhysand echter laat haar een ander leven zien en de rol die zij daar in zou kunnen spelen. Ze is geen pop en geen huisdier, ze is een Elfide met onvoorstelbare krachten die ongecontroleerd en wild binnenin haar huizen. Langzaam begint Feyre te helen, op een hele andere manier dan verwacht en met hele andere mensen dan verwacht.
Alles aan deze serie is goed geconstrueerd, van de worldbuilding, de plot(wendingen) tot de uitgebreide uitwerking van de personages. Dit alles wordt met een vlotte pen verteld. Toch blijf ik moeite houden met de af en toe aanwezige traagheid. Voor mij zouden de boeken echt beter zijn wanneer Sarah J. Maas een meer evenwichtige verdeling zou kunnen aanbrengen tussen alle elementen. Uiteraard is het niet lezen van Hof van vleugels en verwoesting geen optie meer. Na het einde, dat ik niet zag aankomen, wil ik, of beter gezegd moet ik weten hoe dit alles verder gaat. Dus op naar weer 600 bladzijden onderdompeling in de wereld van monsters, magie, Edelheren en strijd.Sarah J. Maas: Hof van mist en woede (A Court of Mist and Fury)
Hof van doorns en rozen #2
592 blz.
Van Goor uitgevers
ISBN: 9789000347568
Geen opmerkingen:
Een reactie posten