Recensie: Spiegelman - Lars Kepler

Summary Met veel plezier weer las ik de nieuwe Lars Kepler.

 Lars Kepler

Spiegelman

(Spegelmannen)

ISBN: 9789403106410
539 blz
2020© uitgeverij Cargo

vertaling: Edith Sybesma

Wie kent ze niet?

Lars Kepler is het pseudoniem van het Zweedse schrijversechtpaar Ahndoril en dankzij hun succesvolle serie met de Finse rechercheur Joona Linna is er geen lezer meer die nog nooit van hen heeft gehoord. Spiegelman is het achtste deel in de serie en het eerste waarin Linna's aartsvijand Jurek Walter geen rol van betekenis speelt. De cliffhanger uit voorganger Stalker wordt dus niet direct verder uitgewerkt. Na de heftige gebeurtenissen waarbij Jurek de dood vond is Margot Silverman het nieuwe hoofd van de Nationale Operatieafdeling en zij is niet van plan Linna veel ruimte te geven. Wanneer het lichaam van de vijf jaar geleden verdwenen Jenny Lind gevonden wordt geeft ze hem geen groen licht zich met de zaak te bemoeien. Waar is Jenny al die tijd geweest en waarom lijkt haar dood op een executie? Camerabeelden leiden naar een mogelijke getuige, een man die echter door een ernstige vorm van PTTS niet meer weet wat hij heeft gezien. Achter Margots rug om schakelt Linna hypnotiseur Eva Maria Bark in om de herinnering terug te halen. Wanneer echter opnieuw een jong meisje wordt meegenomen begint de klok te tikken.

Omvang en spanningsboog, te veel details?

Het is bekend dat het echtpaar uitvoerig schrijft en met 536 bladzijden is dit ook nu weer het geval. Wie het boek openslaat zal direct de stijl herkennen van veel actie, geweld en details. De schrijfstijl is weer filmisch en de hoofdstukken kort waarin meerdere perspectieven zich in een hoog tempo afwisselen. Naast Joona Linna maakt oude bekende Eva Maria Bark een rentree, terwijl helaas voor de stoere Saga Bauer dit keer geen rol is weggelegd. De verschillende personages worden goed uitgewerkt en ook de psychologie van diverse psychiatrische patiënten is zorgvuldig doordacht. Jammer is dat er in de ontwikkeling van de bestaande hoofdpersonen weinig beweging zit deze keer. 

De plot in Spiegelman is niet de meest originele ooit en zoals we ook gewend zijn speelt het toeval af en toe een rol, maar niemand kan zo goed spanning opbouwen en vasthouden als deze auteurs. Het is het soort spanning waarbij je ongemerkt je adem inhoudt en dankzij de directe manier van schrijven komen de gewelddadige scènes goed binnen bij de lezer. Vanaf de start weet het duo de lezer mee te trekken in het verhaal en de aandacht vast te houden tot aan de laatste bladzijde. En, natuurlijk, wanneer alles tot een einde is gekomen volgt die cliffhanger in de allerlaatste zin. 

Spiegelman is een thriller zoals deze hoort te zijn, geschreven in een hoog tempo en directe stijl waarin rond goed neergezette personages de spanningsboog constant strakgespannen blijft.

Ik heb Spiegelman gelezen voor Vrouwenthrillers.

foto auteurs © Ewa-Marie Rundquist