Recensie De vloek van de kraaientoren - Michelle Harrison

Summary Dit boek las ik op de valreep van 2021, maar was direct favoriet.

 

Michelle Harrison

De vloek van de Kraaientoren (A Pinch of Magic)

368 blz.

ISBN: 9789025775681

2021 © Gottmer

10/11/2021 (Nederlandse vertaling)

'Te laat besefte ze dat ze haar hele leven naar spannendere dingen had verlangd, terwijl er niets belangrijker was dan familie.'

Michelle Harrison is een Engelse auteur en illustratrice. Ze schreef al vele kinderboeken waarvan er slechts eentje is vertaald naar het Nederlands. De vloek van de kraaientoren is uit 2019 en in Engeland verschijnt begin volgend jaar alweer het vierde deel over de zusjes Weddersinne. De cover van het boek is dezelfde als de oorspronkelijke en is werkelijk prachtig om te zien. Kleurrijk en met veel details die terugkomen in het verhaal. 

Het verhaal is geschreven vanuit de dertienjarige Betty. Zij woont met haar zussen bij haar oma op het naargeestige eiland Kraaiensteen. Betty is helemaal klaar met het eiland waar niks te doen is en ze kan niet wachten om te vertrekken. Wanneer ze op een dag de oversteek wil wagen naar een verder gelegen eiland vormt dit de start van een wonderbaarlijk avontuur. Er blijkt een vloek te rusten op de vrouwen uit de Weddersinne familie. Zodra ze ook maar een voet buiten het eiland zetten zullen ze dood zijn voordat de zon de volgende dag opkomt. Bij deze verschrikkelijke boodschap komen echter ook drie magische voorwerpen, voor elk van de zussen een. In het hoofd van de avontuurlijke Betty vormt zich een plan. Er moet een manier zijn om de vloek op te heffen, toch? 

 'De zussen Weddersinne hadden een klus te klaren.'  

Vanaf de eerste pagina lukt het de auteur om de lezer aan de bladzijden geplakt te houden. De wereld waarin de zussen leven roept direct veel sfeer op. Kleine eilanden die vaak in mist gehuld zijn, waaronder eentje waar een gevangenis staat met een enorme toren. Een vloek en magische voorwerpen, het roept tegelijkertijd ook veel vragen op. De magie in het verhaal lijkt in eerste instantie niet al te ingewikkeld, maar blijkt toch een diepere laag te bezitten. Om de vloek te kunnen doorbreken moet eerst achterhaald worden waarom de vloek ooit is uitgesproken. Dit heeft te maken met een tweede verhaallijn die wordt geïntroduceerd door middel van een verhaal dat wordt verteld door een oudere eilandbewoner. Dit vormt een mooi verhaal op zich dat toch na afloop nog wel wat vragen onbeantwoord laat. 

De schrijfstijl van Michelle Harrison is gemakkelijk om te lezen,

met vlotte dialogen en een vleug humor. Hoewel er verschillende personages hun opwachting maken zijn de zusjes het meest uitgewerkt en dan met name Betty. Zij droomt van avontuur en wil niets liever dan onbekende oorden bezoeken. Wanneer al dit avontuur dan eindelijk losbarst komt ze tot de ontdekking dat dit ook een schaduwzijde heeft. Al twijfelend aan haar eigen moed gaat ze toch tot het einde om het lot van de Weddersinnes ten gunste te doen keren. 

Dat je je niet zomaar hoeft neer te leggen bij het pad dat anderen voor je hebben uitgedacht bewijzen de zussen, een mooie onderliggende boodschap voor iedereen die dit boek leest. De auteur weet meerdere keren te verrassen en gaandeweg vraag je je toch af hoe dit alles moet gaan aflopen. Wanneer het einde wordt ingezet is deze onverwacht en spannend. Niet de meest originele ooit geschreven, maar wel verrassend. 

De vloek van de kraaientoren is een spannend, magisch, avontuurlijk en ontroerend boek waar zowel 10-plussers als ook hun ouders veel leesplezier aan zullen beleven.

Ik las dit boek doordat ik meedeed met een Hebban leesclub, de recensie is ook daar te vinden.